Γοητευτικό Ελληνικό κόσμημα, μια ιστοÏία Îξι. 000 ετών
Είναι από τα λίγα ανθÏώπινα δημιουÏγήματα, τα κοσμήματα, που εκφÏάζουν τόσο εÏγλωττα την αίσθηση της συνÎχειας. ΠεÏιδÎÏαια, ωκίδες, δαχτυλίδια, βÏαχιόλια, πόÏπες, σφηκωτήÏες για τα μαλλιά, φυλακτά, της μινωικής και μυκηναϊκής εποχής, των κλασικών, ελληνιστικών χÏόνων μοιάζουν σαν να τεχνουÏγήθηκαν χθες. Αυτή τη γεÏση άφησε η χθεσινή ξενάγηση στο Εθνικό ΑÏχαιολογικό Μουσείο που διοÏγανώθηκε από τον ΣÏλλογο ΑÏγυÏοχÏυσοχόων Αθηνών όπως και η συνομιλία που ακολοÏθησε για τις 6. 000 χÏόνια αδιάλειπτης ιστοÏίας του ÎµÎ»Î»Î·Î½Î¹ÎºÎ¿Ï ÎºÎ¿ÏƒÎ¼Î®Î¼Î±Ï„Î¿Ï‚ και τα Ï€Ïοβλήματα όπου αντιμετωπίζει σήμεÏα ο κλάδος. Το Εθνικό ΑÏχαιολογικό Μουσείο διαθÎτει από τις σημαντικότεÏες στον κόσμο σχετικÎÏ‚ συλλογÎÏ‚. Κοσμήματα που κατασκευάστηκαν με σφυÏηλάτηση ή χÏτευση και διακοσμήθηκαν με πληθώÏα τεχνικών, την Îκτυπη, τη συÏματεÏή, την εγχάÏαξη, την κοκκίδωση. ΟÏισμÎνες από τις μÎθοδοι αυτÎÏ‚ επιβιώνουν Îως Ï„ÏŽÏα.
«ΛÎγεται ότι ο άνθÏωπος φόÏεσε κοσμήματα, φτιαγμÎνα από κοχÏλια, Ï€ÎÏ„Ïες, κόκαλα, νÏχια άγÏιων ζώων, ξÏλα, Ï€Ïιν χτίσει το σπίτι του ή καλλιεÏγήσει τη γη. Το αÏχαιότεÏο κόσμημα τοποθετείται 80. 000 ή 120. 000 χÏόνια Ï€Ïιν. Βάζωντας Îνα κόσμημα κατά κάποιο Ï„Ïόπο ο άνθÏωπος Îδειχνε ότι είχε επίγνωση την διαφοÏάς του από τα άλλα όντα, ότι κÏατοÏσε συνείδηση της ÏπαÏξής του. Το κόσμημα ήταν το φυλαχτό του, το διακÏιτικό του, δείγμα καταξίωσης, ισχÏος».
«Το επάγγελμα του αÏγυÏοχÏυσοχόου ήταν από την αÏχαιότητα απολÏτως Ï€ÏοφυλαγμÎνο και κλειστό - οι εÏγαστήÏια βÏίσκονταν μÎσα στα παλάτια, για λόγους Ï€Ïοστασίας και συγκÎντÏωσης. Στην εποχή μας, στην Ελλάδα, τις εÏγαστήÏια εξελίχθηκαν σε μικÏÎÏ‚ συνήθως οικογενειακÎÏ‚ μονάδες, με Ï€Ïοβλήματα εξωστÏÎφειας και Îλλειμμα εμπειÏίας σχετικά με όσα συμβαίνουν παγκοσμίως στον χώÏο. ΔÏσκολα συνεÏγάζονται Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿Ï…Ï‚ με σκοπό να δημιουÏγήσουν συνεταιÏισμοÏÏ‚, ώστε, Ï€. χ., να μποÏοÏν να ενταχθοÏν ως clusters σε ευÏωπαϊκÎÏ‚ χÏηματοδοτήσεις», .
«Ωστόσο, το ελληνικό κόσμημα, παÏά τις αντίξοες συνθήκες, Îχει κάνει βήματα. Από τη δεκαετία του ’60, παÏάλληλα με οι κλασική αÏγυÏοχÏυσοχοÎα, αναπτÏχθηκε το “εικαστικό κόσμημαâ€. Στις χÏόνια του ’70 και του ’80, κοσμήματα συνήθως φτιαγμÎνα με οικονομικά υλικά, από καλλιτÎχνες και νÎους Ï€ÏοεÏχόμενους από διαφοÏετικοÏÏ‚ τομείς επιβεβαίωσαν την αδιάλειπτα εξελισσόμενη ποÏεία του. Επίσης, ο τουÏισμός λειτοÏÏγησε θετικά δημιουÏγώντας 1 νÎο κοινό για τους κοσμηματοποιοÏÏ‚, οι οποίοι ανταποκÏίθηκαν με μεγάλη ποικιλία από νÎα σχÎδια και δημιουÏγίες. ΣήμεÏα βλÎπουμε, από τη μια πλευÏά, τη δυνατή παγκόσμια παÏουσία ενός Ï€Î¿Î»Ï Î¼Î¹ÎºÏÎ¿Ï Î±ÏÎ¹Î¸Î¼Î¿Ï Î•Î»Î»Î®Î½Ï‰Î½ κοσμηματοποιών και από της άλλη, το μεγαλÏτεÏο πεÏιοχή της παÏαγωγικής μας δÏναμης, τα εÏγαστήÏια, να αντιμετωπίζει σοβαÏότατα Ï€Ïοβλήματα επιβίωσης. Ο μαÏασμός των μικÏών εÏγαστηÏίων αλλά και η Îλλειψη τους να ανταποκÏιθοÏν στην εκτόξευση του τουÏισμοÏ, τείνει δυστυχώς να μετατÏÎψει το χώÏα μας σε χώÏο πώλησης των κοσμημάτων τα Κίνας, της ΤουÏκίας και άλλων χωÏών, τα οποία εισάγονται ακατάπαυστα»
Ο Όμιλος ΑÏγυÏοχÏυσοχόων Αθηνών ζητεί της Îνταξη της Ï„Îχνης και της τεχνικής Ï„Î¿Ï Ï€Î¿Î»Ïτιμου αντικειμÎνου στην ανώτατη εκπαίδευση και συγκεκÏιμÎνα στη Σχολή Καλών Τεχνών. Επίσης, την αποδοχή του ÎµÎ»Î»Î·Î½Î¹ÎºÎ¿Ï ÎºÎ¿ÏƒÎ¼Î®Î¼Î±Ï„Î¿Ï‚ από το κÏάτος ως Ï€Ïοϊόντος πολιτιστικής κληÏονομιάς και τα Îνταξη των χαÏακτηÏιστικών τεχνικών στην πλατφόÏμα της Αϋλης Πολιτιστικής ΚληÏονομιάς της ΟυνÎσκο. Από τα μεγαλÏτεÏα Ï€Ïοβλήματα των αÏγυÏοχÏυσοχόων είναι η επιβολή ÎµÎ¹Î´Î¹ÎºÎ¿Ï Ï†ÏŒÏου πολυτελείας σε κοσμήματα ανδÏικα δαχτυλιδια άνω των 1. 000 ευÏÏŽ και στις εισαγόμενες Ï€Ïώτες Ïλες (Ï€ÎÏ„Ïες, μαÏγαÏιτάÏια, κοÏάλλια κ. λπ. ), καθώς επιβαÏÏνει το κόστος πώλησης των Ï€Ïοϊόντων, καθιστώντας τα μη ανταγωνιστικά. Και ζητοÏν τον κατάÏγησή του. Οπως αναδεικνÏουν, Îνα κόσμημα 2. 500 ευÏÏŽ στην Ελλάδα, πωλείται 2. 000 στην Ιταλία και 1. 600 στην ανδÏικο δαχτυλιδι ΤουÏκία.
Επίσης Î¼Î¿Ï Î¶Î·Ï„Î¬Î½Îµ την Ï€Ïοστασία της μικÏής κοινωνίας τους, που κινδυνεÏει από την Airbnb, στά ιστοÏικό κÎντÏο της Αθήνας. «Στους οÏόφους των απÏόσωπων πολυκατοικιών του κÎντÏου συγκεντÏώνονταν εκατοντάδες μικÏομεσαίες επιχειÏήσεις αÏγυÏοχÏυσοχοÎας, εÏγαστήÏια σε χώÏους μικÏοÏÏ‚ - ιδανικοÏÏ‚ για τη μετατÏοπή τους σε Airbnb κατοικίες». «ΠαÏά την κÏίση, εξακολουθοÏν να επιβιώνουν, καθώς το κόσμημα είναι πολιτιστικό Ï€Ïοϊόν, Îχει σχÎση με τις στιγμÎÏ‚ τα χαÏάς, της λÏπης των ανθÏώπων, με κοινωνικά πεÏιστατικά. ΥπάÏχει Îνας καταμεÏισμός στην παÏαγωγή, άλλος σκαλίζει, άλλος κάνει την Îνθεση των πετÏαδιών, άλλος γυαλίζει, είναι σαν Îνα μεγάλο εÏγαστήÏιο. Αυτά τα δίκτυα, όπου Îχουν δημιουÏγηθεί με παÏαγωγικό και κοινωνικό χαÏακτήÏα, συνιστά που τους κÏατοÏν ζωντανοÏÏ‚. Αν διαÏÏαγοÏν, ο κλάδος θα υποστεί πλήγμα. Οι αÏμόδιοι φοÏείς μποÏοÏν να τους στηÏίξουν να παÏαμείνουν στην αγοÏά. ΜποÏοÏν να διοÏγανωθοÏν εκθÎσεις, ειδικÎÏ‚ διαδÏομÎÏ‚. Το κόσμημα συνδÎεται άÏÏηκτα με την ταυτότητα την Αθήνας»